Rozwój myśli pedagogicznej w XX wieku doprowadził do obalenia szkoły tradycyjnej z jej sztywnymi, nienaturalnymi dla dziecka metodami.
Do tej pory utrzymuje się różnica stanowisk polegająca na tym, iż jedni teoretycy kładą większy nacisk na swobodę w wychowaniu, inni natomiast ograniczają ją na rzecz karności i dyscypliny. Wszyscy jednak, szczególnie po doznanych okrucieństwach II wojny światowej, są zwolennikami humanizacji wychowania pojętej w najszerszym znaczeniu.
Nie propaganda nacjonalistyczna i szowinistyczna, a wartości kulturalne, narodowe i ogólnoludzkie powinny dominować we współczesnej szkole.
W dzisiejszej szkole bliskie są nam hasła i poglądy wielkich pedagogów. Nauczyciele kształtują i rozwijają osobowość ucznia, przez działania twórcze wyzwalają w dziecku drzemiące instynkty i popędy. Pedagogowie wspierają i indywidualizują proces wychowawczy, bo wiedzą, że to od ich świadomości, wiedzy, dobrej woli i pracy zależy, jaki będzie świat w przyszłości – czy piękniejszy i lepszy?
Prezentacja prac o tematyce roli współczesnego przedszkola 